Hrabstwo leitrim
Granice hrabstw Sligo i Donegal zbiegają się na wybrzeżu tak blisko, że hrabstwo Leitrim — długi, wąski skrawek lądu, ciągnący się od południowego wschodu na północny zachód — rozporządza dostępem do morza szerokości zaledwie dwóch i pół kilometra, W hrabstwie tym zatrzymamy się tylko na chwilę, by przypomnieć, że na jego obszarze, koło wioski Dromahair, stoi zamek Breffni — dziś nędzna ruina — który niegdyś odegrał fatalną rolę w historii Irlandii. Z tego zamku, podówczas silnej, ufortyfikowanej twierdzy, ucieka z Dermotem MacMurrough, królem Leinsteru, młoda kobieta, która była żoną Tiernana 0’Rourke, a której piękność i losy przyniosły jej przydomek „Irlandzkiej Heleny”. Dermot, którego jego właśni wasale zdetronizowali za „ukradzenie żony”, zbiegł do Anglii i szukał pomocy u Henryka II. Formalnie Henryk odmówił mu udzielenia pomocy, ale z dyplomatyczną przebiegłością zezwolił swoim rycerzom, jeśli by chcieli, wyprawić się do Irlandii. Dość liczna grupa baronów wyprawiła się z południowej Walii na poszukiwanie przygód i zdobycie sobie włości. Wylądowali na południowo-wschodnich krańcach Irlandii w maju 11 69 roku.